"تهمینه"
تنها یه الف بچه چسبونده بهم مارو
کی میشه فراموش کرد این صورت زیبارو؟
چسبونده بهم مارو با اینکه جدا هستیم
همخونه ایم و هر دو درگیر یه بن بستیم
دوریش غمی نیس که تو سینه ی ما جاشه
کی می تونه از یادش یک لحظه جدا باشه؟
هرمشکلی بین ماس از بچه گی مون بوده
زوده واسه این بچه… تنها شدنش زوده
لبخندای معصومش مرهم واسه هر درده
دور باشی ازین خورشید، هرجا که بری سرده
این سوختن و ساختن ؛ سخته ولی شیرینه
خوشبختی ما بسته س به خنده ی "تهمینه"