چقد غرق بودم تو افکار پوچ
چقد تیغ حسرت تو قلبم نشست
چقد تیز و برنده می شد دلم
زمانی که قلب تو رو می شکست

می دیدم جلومون سقوطه فقط
می دیدم که میرم به آغوش مرگ
دلم رو سپردم به تقدیر کور
تنم رو سپردم به تن پوش مرگ

مث مست بی اختیاری که از
همه زندگیش دست میشوره پاک
چشامو به روی تو بستم بری
خودم رو سپردم به آغوش خاک