عاشقانه۲
( جغرافیای عشق )
چشمات شرابِ نابِ شیرازه
احساسِ مستی میده دورادور
دستات حریرِ یزده..انگشتات :
فیروزه ی خوشرنگِ نیشابور
چیزی نگم از سرخیه لبهات
مثلِ انارِ ساوه میمونه
موهاتو روو شونه ت که میریزی
پر پیچ و تابه ..مثل کارونه
شیرینه حتما بوسه هات مثلِ :ِ
نون قندیای اَصلِ لاهیجان
وقتی که میخندی چی کم داری
از پسته ی خندون رفسنجان؟
چی توو نگاهه گرم و گیراته
که اینهمه لبریزِ احساسی
اصلا به زیبایی به آرامش
مثِل غروبِ بندر عباسی
/
گرمای آغوشت خیال انگیز
عطرت..گلابِ قَمصرِ کاشان
پوستت..مثه برفِ دماونده
نرمیش مثه ابریشمِ گرگان
هر لحظه با تو خاطره س.مثلِ :ِ
دریای زیبای شمالی تو
توو جنگلایِ وحشیِ زاگرس
اون آهویِ خوش خط و خالی تو
مغرور..مثلِ دخترای کُرد
خونگرم مثلِ مردمِ ایذه ُ
اما یه سردی توو نگاته که
مثلِ زمستونای تبریزه
وصفت برام ناممکنه..از بس
خوش چهره و جذاب و میزونی
جغرافیای عشق یعنی تو
ترکیبی از گلهای ایرونی
شاعر :
( عباس مقدم )