مرهم زخم همیشه

تن به تاریکی سپردیم

ای گل خشکیده ی دشت تنم

نهایت اسیری

نباید نشست

خورشید سرد

تو رو گریه می کنم

اسم تو

ترانگی

ای هم صدا

‌پاییز چشمات

گل پونه

بابام یه مرده شبیه دریا

میخوام نگاه خستمو بپاشم

بیا بیا به جنگ تن به تن بیا

رو به روی من نشستی

دل من مثل یه ماهی

واژه واژه از تو میگم

اسم شب خورشید چشم سیاه تو

بی لب تو را بوسیده ام