منو از فاصله بردار

منو از فاصله بردار

بغضمو از شونه های شب بی حوصله بردار

امید:
بغضمو از شونه های
شب بی حوصله بردار
زخمیم از این جدایی
منو از فاصله بردار
به هجوم گریه ی من
چشم این شب مبتلا نیست
هیچ دلی مثل دل من
با شکستن آشنا نیست
پشت این پنجره های
ساکت همیشه بسته
چی بخونم
چی بخونم
با گلویی که شکسته
داره پر پر میشه قلبم
روی دست این شب سرد
شادی قلب من از تو
به من غم زده برگرد
بذار شونه ی صبورت
سهم این بهانه باشه
نذار این گلوی زخمی
خالی از ترانه باشه
امید پردلی

https://www.academytaraneh.com/113498کپی شد!
254