سلطان غم

چشمای گریونت رو می دزدی
پشت نقاب خنده پنهونی
هر خونه با عشق تو رو پاشه
موندم بگم مثه چی می مونی

توو قلب کوچیکت چه جور واسه
یه دنیا عشق و غصه جا داری؟
باید که بوسید کف پاهاتو
الحق بهشتو زیر پا داری

آبستنِ اشک و غم و دردی
دنیا به تو خیلی بدهکاره
هم غصه هاتو شیر دادی و !
هم از نگاهت مهر می باره

می شه مگه از عشق چیزی گفت
اسم تو اما این وسط کم شه؟
کی ادعا داره که می تونه
بی مهربونی تو آدم شه؟!

می شه مگه چیزی نگفت از تو؟
یا بی تو دنیا رو تصور کرد؟
تنها سوال بی جواب اینه
با چی می شه جای تو رو پر کرد؟

“سلطان غم مادر” یه امضا با
دَس خطِ این دنیای نامرده!
که هرکی از دنیا رکب خورده
اونو روی بازو تتو کرده!

#مهدی_دمیزاده
#مادر
#زن

کانال تلگرام اشعار
@MehdiDamizadeh
https://t.me/MehdiDamizadeh

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/113514کپی شد!
318
۵
۳