آَشنا
تقدیم به خدا
« آشنا »
یه وقــــتایی به حــــــد مرگ
فقـــــط مـــرگ آرزوم میشه
اگـــــــه این زندگـــــی باشه
دیگه مــــردن کدوم میشه؟!
به جایی مــیرســــه حــالــم
که حتی این سکـــوت بـُمبه
چقــــد ناگـــــــــفتنــــی داره
لبایــــی کـه نمــــــی جـُــنبه
از ایــــن آشفـــــتگی بــــدتر
روزای گـُنگ و بی رنگــــه
چــــرا تا بیـــن آدمهـــــــــام
دلـــم یا خــــونِ یا ســنگه؟!
عــــذابی می کــــــشم بی تو
کـــه حتی توو جهـــنم نیست
خــــودم دســــــتاتو ول کردم
از اینم کمـــتر حقــــم نیست
تو رو از عمــــــــد گـُم کردم
کـــــه درگیر خـــــــودم باشم
توو کابوســـــم نمـــــی دیدم
کـــه اینی کـــه شـــدم باشم!
غـــــریبـــت کــــرده بودم تا
بشه دســــــت از تو بردارم
تو اونقــــــد آشنایی کــــــه
صمیمــانه کمــــــــــت دارم
یه وقتــایی به حــــد مــرگ
فقــط مـــــرگ آرزوم میشه
چون از جایی شروع میشی
که این دنیا تمـــوم میشه!!