فاصله
یه نیمکت فاصله بین من و تو
تو با من قهری و من غصه دارم
نگاهت می کنم شاید بفهمی
تویی تنها کَس ام، دار و ندارم
تو فکرم دستتُ آروم می گیرم
چی میشه فاصله کم شه یه لحظه
می ترسم تا تو برگردی ببینی
من آرومم ولی دستام می لرزه
می بینم غرق شدی توی خیالت
که غیر از من یه دنیا رو ببینی
نفهمیدم تو از دنیا چی می خوای
میری تا آسمون اما زمینی
دارم تا آخر خط با تو میرم
شاید موندن صلاح من نباشه
یه موج خنده من رو می کشونه
موندم دنیای تو از هم نپاشه