« چشماش»
ســرش جنگه ! نمـــی دونه کـه چشماش
دلیل این هـــمه عاشــــق کشـــــی هاست
یــه چـــیزی بـــین محـــشر تا قـــیامــــت
چشاش خوشرنگه و رنگ خوشی هاست
دو تا مــخلــــوق ِ بـی نقـــص و عجــــیبن
« خـــدا ، وســواسی روشـــون کار کـرده
گـــــمــــونم واســــه اثـــبات قـــــیامـــــت
بهشــــتو توو چـــشاش تکـــرار کــــــرده
ظـــــریفـــــانه تریـــــن بیـرحمـــیاشـــــو
به چشـــمای شگـفت انگـیز اون داد» !!
چشــاش چنگـــیزو بــه ایران کـــشوند و
بهـــش غـــارتگری کـــردن نشـــون داد!
خُمـــاریهـــــاش چپــــاولـــــگرتریـــــــنه
چـــه دژهایــــی رو که از هـــم نپاشــــید
مُــــژه هاش مــو به مــو اسکـــندرن که
دلــــم ویرونـــه عــــین ِ تخـــت جمـــشید
مقـــرّ فتــــنه هاســـت اون عـــرش ِ ابرو
که خَمـــهاش ، خَــم به خَــم آشـوب داره
تصـــور کــن چـــی از دنیا مــی مـــونه ،
اگـــه پلکــــاشــــو روی هــــم نــذاره؟؟!
هــــزار و یــک شــب ِ افســـــانه ای رو
خـــدا پاشــــیده توو مـــــوج ِنگاهــــاش
چــرا سهــراب ، چــرا حـافـظ نباشم؟! ،
مــــن ِ تــــن داده بـــه اوج ِنگـــاهـــاش