برف
سرخیه اسمون هنوز
برف ُ به یادم میاره
سردیه دونه های برف
ترس روی حرفام میذاره
سرخیه اسمون برام
نشونه برف غمه
سردیه دونه های اون
اغاز فصل ماتمه
خاطره های برفیمون
میگذره از جلو چشام
چه خاطرات گرمی بود
از وقتی رفتی بی صدام
یاد قدم زدن با هم
سر قرارا موندنا
دست توویه دست گذاشتنو
شعر "زمستون" خوندنا
یادِ شب چله و ما
عاشقای دو اتشه
دلهره های عاشقی
که فالمون یه وقت نشه
ساختن ِ ادم برفی و
شالگردن ِ ابیه تو
سُر خوردنت توو باغچه و
قیافه ی شاکیه تو
یاد همون روزهای خوب
وداع توو تنگ غروب
توو راهِ خونه – مدرسه
کوچه های سمتِ جنوب
وسوسه ی بوسیدنت دست
توویه دست گذاشتنِت
گلایه از اونایی که
میگفتی دوست نداشتنِت
:
:
:
"یادش بخیر " حالا شده
تکیه کلام ِ هرشبم
خوابتو یک شب نبینم
غصه میشینه روو لبم
دیگه نه سرما و نه برف
شوقی برا من نداره
فقط یه واژه قشنگ
توویِ ترانه ام میذاره