خطرکن
خطر کن بامنه رسوای خسته
بیا و با منه تنها سفر کن
****
ترانه ای نمونده واژه ها مرد
بیا…توسینه ابر واژه پژمرد
****
میخوام به قصد دریا پر بگیرم
دلم تنها شده بازم خطر کن
****
نگفتی که رفیق نیمه راهی
بیا…طوفان این دریا کجایی؟
****
طبیبم باش که حال من خرابه
به روی چشم من دنیا سرابه
****
حکایت خونه کوچه های خلوت
شکستم داده بدجور زور غربت
****
چه خوب بود که آدم هم دو بال داشت
میشد تو آسمون ابر امید کاشت
****
به امیدی که تو شبهاش توباشی
توتاریکیه راه برام توماه شی
****
قسم خوردم اگر روزی بیایی
پلی تا سقف آسمون بسازم
****
ولی صد حیف که نیستی تا ببینی
دلم بهونه گیر توی بازم