(( دی اکسیـــدِ شـب بو…! ))
((بســـم الله الرحـــمـن الرحـــیــــم))
بغـض نوشته ی مشــترکی از دیانا ادریـــس زاده ی عزیز و مـن
با نهــایت احــترام تقــدیــم به
فـرامــوش شدگان واقعــی روزگار امـن ما…
شــب بو رو قضــاوت نکن از خــواب سحــر
مــَردی برو توو عمــق شـبِ تاریــــکش
هــرشـاخـه گـلـی که زووود پژمـــرده شده
از دووور نگا(ه) نکن…. برو نزدیـــکش!
یک روز همیــن گـلی که حالا زرده
با نـور نگاهــش شبُ پـرپـر می کرد
توو عصــر تعــفـّن زده ی دودآلـــود
اون یک تنه دنیـــا رو معـــطـّر می کرد!
وقــتی همـه از عطـــرخـوشـش مسـت شدن
رقــصیــدن و اون توو دسـت وپاشون گــم شد
کـم کـم ریـه هاشو ســمّ کربـن پــُر کــرد
مســمـوم نفـــس کشیــدن مــردم شـــد!!!
ما مـــردمِ اون قـصّـه ایم و اون گـل زرد
حـالا به یه کپسـول هــوا وابـــسته س
پاهاااش چهــااار چـــرخ ویـــلـچـر شـدن و
انــدازه ی کـــلّ نفـــسامـــون خسـته س!
گفتیــم به درک! حقــوق شو می گیـــره
با سهــمیـه و وام و مقــام و خــونه
امـــّا یه سـؤال؛ سهــمیـه می تونه
یک لحــظه سلامــتی شو برگـــردونه؟!!!!
بازم یه پــرِ همـــون گـل پژمــرده
به کـلّ گلســتان جهـان می ارزه
دســتای خــدا _نعوذُ بالله_ انگــار
توو لحــظه ی تلـخ چیدنش می لرزه!
شــب بو رو قضـاوت نکن از خـواب سحر
مــَردی برو توو عمـــق شـبِ تاریـــکش
هـرشاخـه گُـلی که زود پژمـــرده شده
از دووور نگا(ه) نکن… برو نزدیــــکش…!
((نگــاه های زیـــبــا نصیـــبمان))