دخترِ نجیبِ حوا
دُختــرِ نجیبِ حـــَوا
ایمان میارم به دوسِت دارم، وقتی که از لبِ تو جاری شه
هروقـتِ سالم با تو میتونه، شـــروعِ یه فصلِ بهاری شه
من شک ندارم موقعِ خلقت، از روحِ مـریم تو تنت ریختن
هرچی گُـلِ قشنگِ تو دنیا،جم کردن و به پیــرَنت دوختن
تــو،دختــرِ نجیبِ حـــَوایی،خــدا رو اسمِ تو قسم خورده
چِل سالِ پی در پی نگات کرده،از دیدنِ وجودت حَظ بُرده
تـا روبـــرویِ آینه میشینی،فرشته هـــــا گیساتــــو میبافــــن
اونا کـــه قدرتــــو نمیدونــــن،نالایقـــن یه مُش بی انصـــافن
خانـــومِ من ای قطـــره یِ بارون، بازم ببـــارو خیـــسِ آبم کن
دیوونه،عاشق، مست،خاطرخواه،هرجوری دوس داری خطابم کن
چشمـــات صلیبِ عشقِ من عیسام،آتیشی و من مثلِِ ابراهیم
تورو واسه خودم میخوام آخــه، ما عاشقا یه ذره خودخواهیم
ایمـــان میارم به نگـــاهی که،معصـــومیت ازش سرازیــره
به حســــی که فقط کنارِ تو،هر نقـــطه از دنیامـــو میگیــره
ایمــــان میارم به خـــدایی که،تو خلــقتت خیلی هنرمنـــده
تقدیرمــون به هم گره خورده،این بهتـــــرین شکلِ یه پیونده
تـا روبـــرویِ آینه میشینی،فرشته هـــــا گیساتــــو میبافــــن
اونا کـــه قدرتــــو نمیدونــــن،نالایقـــن یه مُش بی انصـــافن
خانـــومِ من ای قطـــره یِ بارون، بازم ببـــارو خیـــسِ آبم کن
دیوونه،عاشق، مست،خاطر خواه،هر جوری دوس داری خطابم کن