آخرین راهِ یک پرنسِس…
عاشـق ابرُ بادُ بارونم ،دوس داری هـوای آرومو
بهتره که با عشق حل بکنیم،اختلاف سلیقه هامونو
دوس داری یه مردِایرانی،جایِ ممنون بهت بگه مرسی
دوس داری عوض بشم،میشم؛دوس دارم به خواسته هات برسی
من هنوزم برات میمیرم،بی وفــایی جوابِ این حس نیست
با زبونِ خودت بگم که طلاق،آخرین راهِ یک پِرَنسِس نیست
دوس ندارم با اینکه میخوامت،ارتباطِ لطیفمون قط(ع)شه
ازدواجی که پایه اش احساسِ،مثلِ یک صیــغه ی موقـت شه
دختری که براش میمردم،اینقدر سُست وبی اراده نبود
جای ما رو حریرِ ابرا بود،دادگــاهِ خانواده نبود
حلقه یِ دستِ تو امانت نیست،حلقه تو پس نده نمیگیرم
درکـ کـن شونه هایِ خستم رو،زیر بارِ جدایی میمیرم
دوس دارم بمونی و پیشت،بهترین مــردِ تویِ دنیا شـم
آرزوهایِ ساده ای دارم،دوس دارم یه روز بابا شم
زندگی مثل کوه میمونه،با من از صخره ها بکش بـالا
قول میدم کنارِ من برسی،روزی رو قله های این دنیا