زهر ِِ دوری
زهر ِِ دوری
نه دلم خوشه به دیروز ، نه امیدی هَس به فردا
چی بگم با تو که نیستی ، عشقم اون عشق قدیما
توی این دیار ِغربت ، شــیشه ی عشقو شکوندن
دفتر ِ خاطِرَمونو ، همـــــه برگــاشو سوزندن
حالا چاره ای نــــــداریم ، نگامون به آسمونه
کسی اون بالا نشسته ، که همه چیزو می دونه
شوکرانِ این روزامون خیلی تلخه زهر ِ دوری
حرف ِ آخرم همینه ، آخه تا به کی صــبوری؟!
ترانه : مهیار هزاوه
با تشکر از استاد عزیز امیر ارجینی
-
شوکرانِ این روزامون خیلی تلخه زهر ِ دوری حرف ِ آخرم همینه ، آخه تا به کی صــبوری؟! سلام . زیبا بود تبریک می گم موفق باشید @};- -
من حس تلخیشو حس کردم ... یه حسی که فقط مردا میفهمن قربانت مجید @};-
-
سلام اول اینکه به نظرم این ترانه باید طولانی تر از اینی که هست می بود. زبان شعر جاهایی لنگ می زد. اونقدری که به نظرم بیت آخر اصلا سنخیت زبانی با بقیه ترانه نداره. مانا باشید دوست من. منتظر کارهای بعدی هستم @};-
-
درود دوست خوبم كار خوبي خوندم ازتون/اما براي زبان بايد بيشتر كاربشه /تركيب ها بايد به روزتر بشن و تركيب ها كه با تلفيق چند وازه شكل ميگيرن ميشه با تلفيق هاي جديد و سنت شكني هاي معمول اونو به زباني بكر و به روز تبديلش كرد ك مثل شيشه عشق ... و دفتر خاطراتو .../بدورود تا دوباره ها
-
سلام مهیار عزیز کار خوبی ازت خوندم پایان بندی خوبی هم داشت عزت زیاد @};-
-
درود بر شما با نظر مریم عزیز موافقم برقرار باشید...
-
سلام جناب هزاوه ترانه ی شما هم زیبا بود و هم از حس خوبی برخوردار بود موفق باشید @};-
-
با سجاد موافقم بیت اول عالی بود و اگه بیشتر وقت میزاشتی رو ابیات دیگه می تونستم بگم کل ترانه ت عالی بود در هر حال حس قشنگی داشت،ممنون. -
ممنون اممممم :-? بیت اول عالی بود و یواش یواش خراب شد...
ببینم تو رو
و آدم هرچه بیناتر جهانی تیره تر دارد
