حسرتها

( حسرتها )

 

مثل دریاچه ای که خشکیدو

جای ماهی فقط لجن داره

مثل بیمار رو به مرگی که

نه عزا دار و نه کفن داره!

 

مثِل معلولِ بینوائی که

شوقِ یکبار..پا شدن داره

یا شبیه مهاجری تنها

که غمِ دوری از وطن داره

 

زندگی کوله بارِ حسرتهاست

توش عذابی  کمر شکن داره

دل به هر کی ببندی میبینی

خنجری زیر پیرهن داره!

 

اینجا هر کس که میرسه از راه

عقده ی  پشت پا زدن داره

حالم اینروزها بده..مثل:ِ

بغضِ تلخی که گورکن داره!

 

مثلِ مردی که معنیِ عشقو

تازه فهمیده..اما زن داره !

نمیدونم چه دشمنی دنیا

با منو روزگار من داره

 

واسه تسلیم کردنِ آدم

بی مروّت..هزار  فن داره!

اونکه طاقت بیاره غمهاشو

شک نکن  پوست کرگدن داره

 

شدم اون جنگجوی پیری که

ترس..از جنگ تن به تن داره!

آخه از آشنا و بیگانه

جای صد زخم بر بدن داره

 

دیگه از حالِ من نپرس..رفیق

شمع عادت به سوختن داره !

 

شاعر :

( عباس مقدم )

https://www.academytaraneh.com/114975کپی شد!
713
۱۲
۲
۴