مجسمه
لباس شرمو بکن از تن لطافت شعر
عروس باکره ی تو دیگه یه راهبه نیست
یه سالی میشه که خونه ش ته جهنمه و
سکوت اون واسه آرامش و مراقبه نیست
حالا مجسمه ای مونده جای دختری که
ترک ترک تن اون سرزمین زلزله هاس
یه عمر از هیجانش قلم به رقص می اومد
حالا یه مرثیه خونه که راوی گله هاس
عروس باکره ی تو الان یه هرزه شده
که از نهایت دردش با هرکی می خنده
حریق ملتهبی که حریف دریا بود
حالا تمام وجودش به عطسه ای بنده
یه بغض تلخ گلوگیر صداشو پرکرده
به عشق و زندگی و هرچی هست شک داره
براش تمام مسیرا به سمت بن بسته
به کل آدمای گل بدست شک داره
سراغمو بگیر از پچ پچای مردم شهر
ازین جماعت پرادعای بی همه چیز
می خوام چشام یه جهنم حقارتو بریزه
تو چشم مردای هیز و غریبه های مریض
عروس باکره ی تو الان یه هرزه شده
که از نهایت دردش با هرکی می خنده
حریق ملتهبی که حریف دریا بود
حالا تمام وجودش به عطسه ای بنده
محسن قاسمی
سارا خانوم کارتون و دوست داشتم هرچی به اخر رسید شعرتون بهتر شد ..ولی گاهی احساس کردم بعضی بیت ها روان نیستن
محمد قربانپور
سلام خانم حبیبی.بابت جسارتتون واسه پرداخت همچین سوزه ای تبریک
علی یاری
یه بغض تلخ گلوگیر صداشو پرکرده به عشق و زندگی و هرچی هست شک داره براش تمام مسیرا به سمت بن بسته به کل آدمای گل بدست شک داره سلام خانوم حبیبی بسیار عاااااااااااااااااالی بود حضورتون رو تو آکادمی تبریک خوش امد میگم امیدوارم حضورتون مداوم باشه ترانه انقدر قوی بود دوستان یادشون رفت کاره اوله و نقد کردن و کاره اول نقد نمیشه ولی این یک نقطه مثبته موفق باشید چراغ امید تودلتون روشن
hamed shaabani
اوه...ترانه تون خیلی شاکی بود...ولی مضمون انتقادی داشت..همینش برام جذاب بود..منتظر کارای بعدی تون هستیم...امیدوارم سابقه و تجربه ترانه نویسی تون زیاد باشه نه تازه کار این طوری با ترانه های پخته تری آشنا میشیم...به هرحال سبز باشی
حسین میرزایی
سلام خانم حبیبی کار خوبی بود البته نقایصی هم داره، با این که نمی دونم چه مدته می نویسین، ولی چیزایی که به نظرم میادو می نویسم اولا در مورد انتخاب وزن به نظرم اصلا انتخاب خوبی نبوده، «مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن» از این جهت مناسب نیست که با مضمون غمگین کار هماهنگ نیست، اگه کسی با وزن هماهنگ بشه و مفاهیم کلمات رو بذاره کنار، یه حس طرب و خوشایند بهش دست میده، نمونه ش تو کارای حافظ زیاد هست: خیال روی تو در هر طریق همره ماست نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست بند اول «یه سالی»، یکی از «ی» ها حشوه یه عمر از هیجانش قلم به رقص می اومد/ از وزن خارجه درستش «یه عمر از هیجانش قلم به رقص اومد» همینطور: سراغمو بگیر از پچ پچای مردم شهر و می خوام چشام یه جهنم حقارتو بریزه در مورد بند سوم با آقای زال نژاد موافقم. یه نکته دیگه هم در موردش هست: عروس باکره ی تو الان یه هرزه شده که از نهایت دردش با هرکی می خنده حریق ملتهبی که حریف دریا بود حالا تمام وجودش به عطسه ای بنده عروس باکره ای داشتیم که هرزه شده، متناسبش به نظرم اینه که عطسه ای داشتیم که حریق ملتهب شده، منظورم اینه که آتیشی داشتیم که خودشو به خاطر عشق یک نفر کنترل می کرده و حالا ناگهان شعله ور شده. اما چیزی که تو تعبیر عطسه داریم درست برعکس این مفهومه در کل برای اولین کار، کار خوبی بود. موفق باشید.
بانوی ترانه های عاشقانه-ژیلاقنبری
سلام اولا که خیلی خووووش اومدددددددددددددی! دوما واقعا کار زیبایی بود سوما حتما یه روز یکی از بهترینهای آکادمی خواهی شد من مطمئنم
نرگس حفیظی
سلام سارا جان کار خوبی بود. عروس باکره ی تو الان یه هرزه شده که از نهایت دردش با هرکی می خنده حریق ملتهبی که حریف دریا بود حالا تمام وجودش به عطسه ای بنده با آرزوی بهترین ها
علی اصغر شریفی
ترانه جالب و زیبایی ازتون خوندم موفق باشید.
صادق شيخي
کار خوبی بود موفق یاشید..
داریوش شریفی
سلام با تمام وجود یه چیز میگم واقعا کارت عالی بود کارت درسته فراتر ازون چیزی که شما ترانه گفتین با احساس دخترانه تون من به مردی تمام لمس کردم مرحبا یک ترانه بدون عیب و نقص دست مریزاد دختر موفق باشی
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن