گلایل

( گلایل )

متعلق به زمین ، نیـــست دلت

تو به آسمون تعلق داری

وقتی یک شهر هوادار توان

چه نیازی به تملق داری

بهارآشیونه داره توو تنت

جنس لبخند تو از یاسمنه…

برای مرغای عشق بی پناه

توی دستات همیشه ارزنه

تو با شبنم تنتو میشوری

توی چشمات ستاره ساکنه

توو نگاه گل سکونت داری

بی تو درک عشق غیر ممکنه

تن خاکیمو پراز شکوفه کن

که ازم فقط گلایل مونده

من یه باغم که توی چنگ خزون

به دلش حسرت یک گل مونده

******

با تمام وسعت دلتنگیم..

میدونم برای تو خیلی کمم

یه زمینیه پر از خاکستر

که باید دور بشی از دود و دمم

خودتو وقف گلایلا نکن

اونا وقف سرنوشت سنگی ان

توو چشات رنگ ِ گل ِ نجابته

تو میدونی ، مریما چه رنگی ان

فریبا سید موسوی ( رها )

https://www.academytaraneh.com/84045کپی شد!
1212
۴۹