تا هوش دارم تو آتیش مرگ میسوزم / تا هوش دارم امروزو مثل هر روزم
تاهوش دارم زندگی واسم غیر ممکنه / تا هوش دارم ودکا شبیهِ مسکّنه
تا هوش دارم هر لحظه وسوسه میشم/درگیر روزای شبیه مخمصه میشم
تا هوش دارم مرگمو نزدیک میبینم / تا هوش دارم زندگیمو تحریک می بینم
من هر شب با یادِ تو مست میکنم/ تو با بوی عطرت کوچه ها رو بن بست میکنی
من هر شب با یادِ تو مست میکنم / تو با کارهات دنیا رو شهوت پرست میکنی
تا هوش دارم میترسم از حرف هایی که زدم / تا هوش دارم انگار توی حبس ابدم
تا هوش دارم دنیا رو سیاه سفید میبینم / تا هوش دارم فردامو تردید میبینم
تا هوش دارم دنیام واسم مصنوعیه / تا هوش دارم جهانم شبیهِ دستشوئیه
تا هوش دارم فقط یه جسم میشم / تا هوش دارم هر روز دچار طلسم میشم
من هر شب با یادِ تو مست میکنم / تو بازم تو رویا منو بوس میکنی
من هر شب با یاد تو مست میکنم / اما با هوشیاری رویامو کابوس میکنی

محمدرضا ایرانی