لیاقتشو نداشتم هیچ جوره......؛ اشکمو درآر بذار این هوای سنگین یه کم صاف تر شه..... از من نپرس دریا کجاس/من شوره زار غربتم...........خواستم بباری رو تنم/اما تموم شد فرصتم باید که می رفتم تورو/تنها می ذاشتم باخودت.............یه سالِ نوری فاصله س/از قلب خستم تا خودت من این حرفا رو به کی بزنم؟ کی حرفای یه تبعیدی رو باور میکنه....؟ من مقصر از هم پاشیدن چند تا زندگی ام؛ منی که کوه غرور بودم حالا بیصدا آب میشم...اعتراف میکنم؛ از همه چی دل کندم؛ اما یکنفر.... ای کاش می شد باهاش رو در رو بود...ای کاش می تونستم زندگیشو به روزای قبل برگردونم....... ازت ممنونم... خیلی زیاد... امیدوارم همیشه پر باشی از عشق و لبخند... و زندگی به خواسته ی تو پیش بره.... تا یکماه دیگه.........فقط باید تابلوهامو تموم کنم... بلیت روز افتتاح نمایشگام مخصوص خودت. روبانشم خودت ببر. بیست بهمن تا پنجم اسفند ماه؛گالری هنر سبز(green art gallery) ............... دوبی؛ محله ی تاریخی بستکیا؛ خیابان الوصل؛ خیابان ساحل جمیره... بابت همه ی خوبیهات ممنون.