تقدیم به همسر عزیز تر از جونم که عاشقانه‌هام رو فقط به شوق اون میگم ……

بمیرم غصه داری ، نبینم گریه‌هاتو
نمی‌خوام حرفِ مردم بلرزونه صداتو

همه ترسم از اینه ، ازم رنجیده باشی
یه وقتی تهمتارو ، تو هم شنیده باشی

منم اون عاشقی که غَمَم بغض صداته
وجودم تا دم‌ِ مرگ همیشه پا به پاته

(( اگه حتی تو کلِّ شهر ، یه من شُهره به مردی شم
بدون تو همون بهتر ، نشونِ دوره‌گردی شم
آخه از چی می ترسی که ، زدی با اشکت آتیشم
منم اونکه می‌ترسم از ، شبی که تو نیای پیشم ))

دل‌ِ من عهد بسته دیگه اهل سفر نیست
نگاه هرز مردم برام زنگ خطر نیست

منی که رنگ عشقو توو لبخندِ تو دیدم
به کوری چشاشون فقط به تو رسیدم

با چشمای نجیبت همه شهرُ بسوزون
گُلم مَحرَمِت اینجاس دیگه روتُ نپوشون

(( اگه حتی تو کلِّ شهر ، یه من شُهره به مردی شم
بدون تو همون بهتر ، نشونِ دوره‌گردی شم
آخه از چی می ترسی که ، زدی با اشکت آتیشم
منم اونکه می‌ترسم از ، شبی که تو نیای پیشم ))

( کیا )