14 شهریور 1391

قلم:

چاپ

شماره: ۶۷۱۴

تکرارها

دیگه تکراریه روزا

ازاین تکرارها خستم

به جای با تو بودنها

به این تنهایی دل بستم

دیگه عادت شده باشم

میونه آدما جاشم

بزار تنها فقط یکبار

فقط یک لحظه تنهاشم

شلوغ و درهم ذهنم

چقدر آرامشم دوره

همه دنیارو میبینم

ولی چشمای من کوره

شدم تکراره دیروزم

دارم هر لحظه میسوزم

یه آدم توی این آیینه

میگه محکوم هر روزم

دلم تنگ یه دریا و

دلم تنگ یه بارونه

همه میگن که بی دردم

کسی درد و نمیدونه

نمیخوام تا بدونن من

بریدم از همه دنیا

یه چند وقت که جاموندم

تو این روزای بی فردا

ببخشین من نمیتونم

تو این دنیا دیگه جاشم

نمیخوام از رویه تختم

با حرفای دروغ پا شم

ببخشین من نمیتونم

کسی باشم که می خنده

کسی که چشمشو آسون

رو احساسات می بنده

بزارین تا برم آروم

از این دنیای تکراری

چقدر داغونم و خسته

از این نقشای اجباری

(کیوان اخوان حریری)

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/6714کپی شد!

808

۲۱

ترانه

لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

عطیه سلیمیان قلم توانمندی دارین لایک @};- @};-
۱۶ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری ممنون خانم سلیمیان نظر لطفتونه باعث خوشحالی بنده هستش که این ترانه رو دوست داشتید
  ۱۶ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
میلاد حیدری ترانه زیبایی بود =D> لایک @};-
۱۶ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری ممنون میلاد جان از لطفت متشکرم
  ۱۶ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
هانیه پاکدل سلام، مرسی دوست عزیز قشنگ بود :-) @};- @};- @};- @};- @};- @};-
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری خانم پاکدل از محبتتون ممنون و سپاسگذارم
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
زینب کرد همه دنیارو میبینم ولی چشمای من کوره =D> =D> =D> =D>
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری سرکار خانم زینب کرد شرمندم کردین امیدوارم کارهای بعدیم هم مورد توجهتون قرار بگیره از لطفتون سپاسگذارم
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
سوگند انصاری ممنون از احساسه قشنگت لحظه هات بدون ریر هشت غم @};-
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری خانم انصاری بنده از مهربانی شما قدر دانی میکنم و لحظات شادی رو براتون آرزو مندم
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
معصومه قریشی یه آدم توی این آیینه میگه محکوم هر روزم =D> =D> خیلی زیبا بود لایک @};- @};-
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری واقعا متشکرم خانم قریشی از نظر لطفتون
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
نوید جمالی خیلی قشنگ بود.شعر و دوس داشتم.موفق باشی کیوان جان @};-
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری نوید عزیز از لطفت متشکرم خوشحال هستم که این ترانه مورد پسندت قرار گرفت
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
هادی صمدپور سلام كيوان جان كاره زيبا و دلنشيني بود يه نسخه ازش واسه خودم برداشتم پيشم داشته باشم و لايك @};- @};- @};- بدرود
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری ممنون هادی جان از لطفت خوشحالم که مورد پسندت قرار گرفت
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
ميروحيد هاشمپور سلام زيبا بود بود دوست من و لايك شديد =D> ولي با عرض پوزش فكر كنم * بذار * صحيحتر باشه.البته شما خودتون استاديد @};-
۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری ممنون جناب هاشمپور از لطفتون واقعا سپاسگذارم بله حق با شما است اگر بذار بشه عامیانه ی بگذار دقیقا حرف شما درست هستش این شاید از کم حواسی بنده بوده شرمنده ولی باز هم از یاد آوریتون ممنونم
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
میلاد زمانیان سلام زیبا بود.. لایک.
۱۴ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
- کیوان اخوان حریری ممنون میلاد جان از لطفت
  ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسندبرای پاسخ دادن وارد شوید
  - کیوان اخوان حریری سلام دوستان عزیزم من این ترانه رو یه اصلاحاتی روش انجام دادم ولی برای اینکه کامنت ها پاک نشه اصلاحیه رو تو همین قسمت نظرات قرار میدم امید وارم این اصلاحات رو دوست داشته باشید اگر هم نظری رویه قسمت های اصلاح شده داشتید حتما به من بگید خوشحالم میکنید : دیگه تکراریه روزا ازاین تکرارها خستم به جای با همه بودن به این تنهایی دل بستم دیگه عادت شده باشم میونه آدما جاشم میخوام تنها فقط یکبار فقط یک لحظه تنهاشم شلوغ و درهم ذهنم چقدر آرامشم دوره همه دنیارو میبینم ولی چشمای من کوره شدم تکرار هر روزم دارم هر لحظه میسوزم نگاه کردم به این آیینه به چشمام چشم میدوزم نقابم گوشه ی میز و دوباره صحنه ی بازی برای آدمک ها هم نقاب تازه می سازی بریدم از خودم دورم دیگه لبریزم از دردا یه چند وقت که جاموندم تو این روزای بی فردا ببخشین من نمیتونم تو این صحنه دیگه جاشم نمیخوام از رویه تختم با نقشای دروغ پا شم ببخشین من نمیتونم کسی باشم که می خنده کسی که چشمشو آسون رو احساسات می بنده بذارین تا برم آروم از این دنیای تکراری چقدر داغونم و خسته از این نقشای اجباری (کیوان اخوان حریری)
    ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ پسند

مطالب پیشنهادی

آکادمی ترانه

نخستین دانشنامه‌ی تخصصی ترانه، ویژه‌ی انتشار آثار ترانه سرایان معاصر

تکرارها

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

لغو پاسخ