” به نازنین ترین هم کلاسیم ”
چشات مثل یه دریای پر از ماهی دل انگیزه
تو می خندی و از خندت هوای تازه می ریزه
تو می باری مث ابری که باریدن براش جونه
پرنده با پرش زنده ست بدون پر نمی تونه
موهات مثل شب آرومه طلوع دست تو گرمه
صدات واضح مث باده ولی خنده ت پر از شرمه
لبات وقتی که می خندی یه عالم منظره داره
تو می خندی و از خنده ت هوای تازه می باره
تو این قد تازگی داری که از تنها شدن دوری
نمی تونی نخندی تو به خندیدن تو مجبوری
شبات همواره دلچسبه می ارزه دنیا شب باشه
نگا های پر از معنیت تو شعرام معنی می پاشه

۲۹/۱/۹۰
شهریار
میثم بخشی