ممکن نیست

فرار از خونه ممکن نیس
اونم وقتی تو رُ دارم
از اون چشمای واموندَ‌ت چه جوری دست بردارم؟

نه می‌شه رفت نه می‌شه موند
کنارت شکل واگیرم
من احساس عجیبی رُ از احساس تو می‌گیرم

نگاهت تنها چیزه که توو دنیا
منو نسبت بهت مسئول کرده
سرایت کرده حالِت توو وجودم
تموم فکرمو مشغول کرده

فرار از خونه ممکن نیست
غلط افتاده توو کارم
طلبکار از همه اما
به احساسِت بدهکارم

نه این که منطقی باشم
نه اینکه بی تو می‌میرم
فقط هر لحظه از چشم تو دارم عشق می‌گیرم.

#مهدی_دمیزاده
کانال تلگرام اشعار
@MehdiDamizadeh
https://t.me/MehdiDamizadeh

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/112032کپی شد!
377