کاتالیزور
دیگه چی مونده جز سکوت و سقوط
واسه این نسلِ شاملو مُرده
نسلی که توی فقرِ فرهنگی
بادِ بی غیرتی سَرش خورده
شوره زاری به اسمِ ایرانم
چار فصلم فقط زمستونه
خاکِ من کشتزارِ مین شده و
آسمونم گلوله بارونه
تیرِ آرش توی کمانش مُرد
آتنا هم که دائمُ الحبسه
توی گوشای نوجوونامون
آیه به آیه، آیه ی یَأسه
هر جوون میشه قامتِ مصلوب
پای کنکور یا که چوبه ی دار
رویاهاشو با میخ می کوبه
رو صلیبِ مچاله ی تکرار
مَردُمَم مثل یک کاتالیزور
تو بزنگاه های تاریخن
مردمی که به قدّ یک تاریخ
وارث قَلع و قَمع و توبیخن
کی میگه قحطیه تو کشورِ ما؟
همه چی هستش و فراوونه
بس که اندوهه روی شونه ی ما
غمِ ارز و دلارِ وارونه
بذرِ امّید و عشق خواهیمون
سهمِ دهقانِ بی کفایت شد
عاشقامون اسید می پاشن
شعله ی کینه بی نهایت شد
مایِ بی سهم، مایِ سَرخورده
ما که لب دوخته ی تاریخیم
ما که تو چنگ باد پاییزیم
ما فقط سوخته ی تاریخیم..