دوسیب

آغوش تو از سیب پر و وسوسه خیزی!
*”ای دلبری ات دلهره ی حضرت آدم”
من آدم این دلبری ام لطف کن هر شب
*”پلکی بزن و دلهره ام باش دمادم”

حوای پر از وسوسه ی رانده شدن ها!
من پایه ی هر وسوسه ی دود دوسیبم!
تا دود کنم پیرهنت را که شود پر
از سیبِ پسِ پیرهنت کل دو عالم

تبعید شدن لذت نابی شده وقتی
محکوم به تبعید به آغوش تو باشم
حکم ابدم باش و مرا حبس کن آنجا
تا یکسره در مستی و در نوش تو باشم

من دلهره در دلهره مشتاق تو هستم
هرجا به تو مربوط شوم حال من این است
چشمان تو هم امن ترین جای زمین و
تا بوده همین بوده و تا هست همین است.

#مهدی_دمیزاده
*حامد عسکری

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/111145کپی شد!
508
۳
۱