اکثریت ماها ادمهایی رو توی زندگیمون در گذشته داریم که بعد رفتنشون واسمون تبدیل به نوستالژی شدن که هیچوقت فراموششون نمیکنیم… این ترانه تقدیم به کسانی که تو زندگیشون تا ابد یه نوستالژی دارن که هیچوقت فراموشش نمیکنن

یه اسطوره توی قلبم شدی
واسه زخم این تن یه مرهم شدی
امیدم دوباره بهت زنده شد
همه سهمم از زندگی خنده شد
تو نوستالژی زندگی منی
با الزایمرم حتی میشناسمت
نمیتونی پنهون کنی عشقمو
هنوز یادمه که دوست داشتمت
یه جایی کنارت برام باز کن
بذار اسم من رو دلت حک بشه
نمیخوام بدونی گذشتم چی شد
نمیخوام حس تو جنسش از شک بشه
چشام خیره مونده به سقف اتاق
میخوام راهی به اسمون وا کنم
از اول اشتباه کردم و خواستم
تا ابد عشقو تو دلت جا کنم