بارون میباره اشوب و ویرونم

بی تو تو این برزخ زنده نمیمونم

بازم زمستونو تنها سفر کردم

دیگه نمیتونم تنهایی برگردم

دستام یخ بسته تو اوج دلتنگی

توی خیالت باز پی چی میگردی

تو حبس تنهایی این مرد میمیره

قلبت کنار کی اروم میگیره

هربار گمم کردی چشمامو بستم تا

شاید با این کارم قدرمو فهمیدی

اما ردم کردی گفتی نمیخوامت

تاوان این زخم و یه روزی پس میدی

هرشب که میخوابم کابوس میبینم

دائم از ادمها ایراد میگیرم

از خاطره سازی با تو پشیمونم

مثل یه فصل سرد درگیر بارونم

با هرکی خوشبختی دیوونگی کن باز

تو غربت پاییز من موندم و این ساز

دیر میشه وقتی که میفهمی بد کردی

وقتی تو بیراهه با بغض هم دردی…