وی متولد ۱۳۲۹ میباشد

در تهران متولد شده با ملیتی ایرانی ، ارمنی تبار و مسیحی ،

پدر و برادرش هر دو نوازنده‌ بودند و مادرش خواننده گروه کر بود.

ترانه‌نویسی را از سن نوجوانی آغاز کرد.

کلاس سوم – چهارم بود که نمایشنامه می نوشت.

در ۱۷ سالگی یکی از نمایش نامه هایش در تئاتر مدرسه اجرا شد …

پس از دیپلم، به دانشگاه پهلوی شیراز رفت تا پزشکی بخواند،

اما پس از یک سال برای تحصیل در رشته‌های هنری به تهران بازگشت.

کار نمایش نامه نویسی را دنبال کرد و نزد پروفسور خلیل موحد دیلمغانی که

یکی از اساتید شناخته شده در عرصه هنر های دراماتیک بود ، آموزش دید .

نخستین ترانه‌اش چلچله نام داشت که آن را بر روی آهنگی از حسن شماعی

زاده نوشت.

در سال ۱۹۸۴ میلادی (۱۳۶۳خورشیدی) ایران را ترک کرد و به آلمان رفت و

پس از دو سال به آمریکا مهاجرت کرد.

در تمام این سال‌ها چند نمایشنامه نوشته و برای آوازخوانان بسیاری ترانه سروده است.

ترانه شب زده( ابی ) یکی از بهترین آثار اوست.

همچنین ترانه هایی چون

دوست و دشمن (مارتیک )

آذر آبادگان ( داریوش )

کیو کیو بنگ بنگ … فصل تازه … گهواره … پیر مشرق …

گریه کنم یا نکنم … آهوی عشق و…. ( گوگوش)

فعالیت‌های دیگر:

زاکاریان به جز ترانه‌سرایی، در زمینه نمایشنامه‌نویسی نیز دارای آثاری است.

خود او درباره نمایشنامه‌هایش می‌گوید:

«در آمریکا ۶ نمایشنامه نوشته‌ام که یکی از آن‌ها به نام قصه‌های آقا جمال،

محبوبیت بسیاری پیدا کرد و ۹ ماه روی صحنه بود.»

درسال ۱۳۸۱، دکتر ماندانا زندیان، که خود اکنون در آمریکا اقامت دارد،

به جمع‌آوری و تنظیم ترانه‌های زویا زاکاریان پرداخت و گزینه‌ای از آن آثار را

با نظارت شاعر در مجموعه‌ای به نام طلوع از مغرب در ایران منتشر کرد

زاکاریان در مورد ترانه هایش میگوید :

سعی می کنم اشعاری بنویسم که مخاطب رو به فکر فرو ببره و

سبب تحولی مثبت در اون بشه .

متاسفانه دوست ندارم فقط اشعار رومانتیک بنویسم ،

دوست دارم اشعارم تاثیر عمیقی رو شنونده داشته باشه …

اشعار ترانه سراهایی مثل پرویز وکیلی ، تورج نگهبان و ایرج جنتی عطائی ،

روی کارهای من تاثیر زیادی داشتند …