یه جایی توی خوابام دیدمت احتمالا
همیشه باهم بودیم،قدم میزدی با من

خوابای من همیشه،تاریک و سوت و کوره
فروغ چشمای تو،تنها امید و نوره

نشونی از خواب من،ردّ پاهات نداره
ولی یه حسی میگه تویی همون ستاره

همون ستاره ای که از آسمون رسیده
حتی از این فاصله تنهاییامو دیده

تویی همون کسی که عمریه دنبالشم
همون خواب خوشی که تو نخ احوالشم

یه روز از این بیداری،بیدار میشم دوباره
همون روز که می خوابم،خوابی که ته نداره