به استاد خوبم"رشید کاکاوند"و خاطره هایم با کلاسهایش که هنوز با انرژی آن روزهاست، اگر گاهی مینویسم…

تو رو میشه از عبور باد گرم کوچه پرسید
اون ور نگاه خورشید میشه چشمای تو رو دید
میشه با رد نگاهت صد تا آتیشکده چرخوند
جای آیه های تاریک میشه شعرای تو رو خوند
با تو میشه از دوباره تا خود همیشه خندید
میشه هر لحظه تو رو خوند میشه هر دم تو رو فهمید
با تو میشه از تموم سایه های کهنه رد شد
میشه از شبا گذر کرد کوچۀ صبحو بلد شد
حتی واسه پر کشیدن میشه روی تو حساب کرد
با تو میشه مثل خورشید قلبای یخی رو آب کرد
با تو میشه مثل دریا مثل بارون شد و بارید
هر چی که سؤال سخته میشه از لب تو پرسید
با تو میشه آسمون شد میشه ابرارو تکون داد
میشه با تو زندگی کرد میشه واسۀ تو جون داد
تو رو میشه از عبور باد گرم کوچه پرسید
اون ور نگاه خورشید میشه چشمای تو رو دید
میشه با رد نگاهت صد تا آتیشکده چرخوند
جای آیه های تاریک میشه شعرای تو رو خوند
از میثم بخشی ۳۰/۳/۹۰