یک سال تنهایی
امیدم اینه فروردین،پر از تحویل رویایی
توی اردیبهشت شاید،دیگه امسال اینجایی
منو خرداد،انگاری،هنوزم فکر گرماییم
که این تیرو با دلتنگی،هنوزم بی تو اینجاییم
تو مردادِ پرِ تردید،جهانم بی تو تب کرده
هنوزم لحظه هام انگار،اسیر غصه و درده
یه شهریور اومد بازم،زمان بی تو داره میره
که تقویمم داره آسون،تو پاییزه تو میمیره
توو مهری که بدونِ تو،منو برگاش میمیریم
داریم بازم یه بار دیگه،بوی آبانو میگیریم
با اینکه آخر آذر،شبو طولانیتر کردم
ولی بازم تو دستای،دی ام ویرونه و سردم
یه بهمن،خاطراتی که،همش از تو نشون داره
گذشت و دست اسفندو،تو دست لحظه میذاره
یه سالِ سختو تنهایی،بازم تقویم دیوونه
تمومِ روزای عمرم،داره میره نمیمونه