شرتو کم کن از سرم
خسته م ازت بذار برو/حرفاتو باور ندارم
تو مایه ی عذابمی/شرتو کم کن از سرم
بذار یه لحظه م که شده/ آرامشو حس بکنم
عادی شده برای تو/ هر روز گریه کردنم
هر دروغ تو کافیه/ برای بازیچه شدن
قولای بی اساس تو/ مایه ی دلخوشیم بودن
خیر سر خاطره هات/ شدم به گریه محدود
دروغای عاشقونه ت/ گواه بی رحمیت بود
طاقت من طاقه دیگه/برای بازی خوردن
برای روزی صد بار/ از تب عشقت مردن
سایه ی نحس این غمو / از رو سر من بردار
میری و از کابوست/به سختی میشم بیدار
توو مسلخ عشق سیات/خاطره هاتو میکشم
میری و روی رد پات/ یه طرح تازه میکشم
کوثر عابدی
من لایک 2برای عزیز دلم میزنم که ایینفدجاش لان تواکادمی خالی :-x :-x :-x :-x :-x :-x :-x :-x :-x :-x
سعید شیربندی
سلام خانم پروین تبریک میگم زیبا بود @};- برای اینکه دوباره گویی نکنم میگم که منم با نظر مهدی وحامد موافقم میتونستی یکم بیشتر رو ترانه کارکنی اما از این ایرادا که بگذریم بند آخر فوق العاده بود =D> توو مسلخ عشق سیات/خاطره هاتو میکشم میری و روی رد پات/ یه طرح تازه میکشم ادامه بده @};-
مهدي دمي‌زاده
سلام دوست من كلام آشنا و محاوره اي خوب بود اما دچار كمبود هجا و تغييرات وزن ميشه كه نياز به ويرايش داره
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو