نمیدونم شاید بیراهه باشه / مسیری که منو پیش تو آورد
همون راهی که از اول تا آخر / نمیدونم که فکرم رو کجا برد
هراسونی و حیرونی واسم موند / از اون عشقی که نیمش پیش تو موند
تموم دلخوشی ام آغوش تو بود / که با ترکش دل و جونم رو سوزوند
همون راهی که با پای پیاده / اسیر پیچ و خم های یه جاده
واسش دین و دل و دنیامو دادم / نفهمیدم چقد واسش زیاده
هنوزم وقتی که گریه ام میگیره / دلم حال و هوای اون رو داره
شاید راهی واسه بخشش نمونده / دیگه برگشتنش ارزش نداره
بزار اینجا یه راهی نو بسازم / یه راهی که تهش بن بست نباشه
میخوام تنها باشم شاید همیشه / که این بار غصه و ماتم نباشه