دلـت پیشِ کـی مونده بـود نازنین

کـه از پیشِ مـن رفتـی زود نازنین

دلِ مـن هـنوز خـیـلـی دیـوونـتـه

سرِکـی بـه جـا مـن رویِ شـونـته

شـبا قصـه میگـه برات جـایِ مـن

نموندش تـو یـادِ تـو حـرفای مـن

ولـی مـن هـمه حـرفـاتـو یـادمـه

دلــیـلِ شـکـسـتـم دلِ ســادمـه

به ایـنی کـه هستـی مـغرور نشـو

آهــای نـازنـیـنـم ازم دور نشــو

نگام کن کـه این فـاصله کـم بشـه

نـذار روزگــارم پُـر از غـم بـشـه

هـنوز اسـم تـو زمزه سـت رو لبم

باید تنها باشم بـی تـو امشب َم؟

چـرا ساکـتی حـرف بـزن نـازنین

واسه بارِآخر نگاه کن به من نازنین