جنگل همیشه ناامنه

باید کنار هم باشیم

نامرده گرگ گله‌دار

می‌دره مارو تنها شیم

پشت درختای چنار

می‌شه به آبادی رسید

تنها به جرم مشترک

می‌شه به آزادی رسید

باید سکوتو بشکنیم

لب وا کنیم مثله صدف

وقتی به بیراهه می‌ره

فریادهای بی‌هدف

باید به جای همهمه

با همصدایی داد زد

گاهی برای زندگی

باید کمی فریاد زد

وحشت اگه تو جونته

دستای گرممو بگیر

من زنده می‌مونم برات

توهم به خاطرم نمیر

هربار دست روزگار

مارو به هم نزدیک کرد

دستای شوم حادثه

این صحنه رو تاریک کرد

جنگل همیشه ناامنه

این جمله رو تکرار کن

وقتی به بن‌بست می‌رسی

تو رخنه در دیوار کن