دخترم دُنیا نَیا , دنیای ما کثیف شده
دنیایی که توش یه عالمه بدی ردیف شده
به خدا قول دادی که دختر خوبی بمونی؟
اما تو اینجا و با این آدما نمیتونی
هرچقدر خوب باشی اینجا, اونا بات بیشتر بدن
همه ی خوبیا رو با بدیا جواب میدن
دخترم ساده نباش, ساده باشی سایه میشی
مجبوری بیفتی پشت اون که تو عاشقشی
بعد یکی دیگه میاد و توی قلبش میشینه
خوشگلم خودت بگو, سایه ها رو کی میبینه؟!
خدا گفته بهمون که عشق خودش مقدسه
عشقای, دنیایی اما, همشون مثلثه
می دونم توام میشی میون آدما غریب
جای لالایی دیگه تو میشنوی مکر و فریب
تویی که با قصه های پریا بزرگ میشی
چجوری نامردیای اینارو , دوش بکشی؟
گل من الاکلنگ زندگی که بازی نیست
هرچی تابلو میبینی قرمزه و نوشته” ایست”
وقتی اومدی گلم خود(ه) تو میبینی حالا
جونتو درمیاره تا بذاره بری بالا
وقتی تاب بازی کنی فقط کسی هولت میده
که خواب افتادنت رو, رو زمین برات دیده
حتی دستی رو دیدی که خواست برات دراز بشه
شک نکن اونم میخواد خودشو بالا بکشه
آره زندگی تو اینجا جونو میاره به لب
واسه ی آدمایی که محتاجن به نون شب
بمیرن از گشنگی, نمیرن از دیوار بالا
روزیشون حلاله, حتی باشه توی آشغالا
نه مثه اونایی که تا میبینن هوا پسه
حرص پول گرفتشون و تاکسیاشون دربسته
گل من جای تو , تو بهشته و کمه برات
دنیایی که پُره از آدمای بددل و ذات
قول میدم بهت, به اون خدایی که ایمان دارم
من تورو یه روز تو اون دنیا, به دنیا میارم