نشسته برزمین زنی
همراه دردش درآغوش گرمش
نه فریادی نه عکس فردایی
پاهای کوچیک و دستای سردش
لباس پاره و نگاه قلبش
عروسکش پوست آدامس حاجی
چراغ خوابش یه کلبه ی خیالی
بهونش میون جوی آب
کیف و مداد و خودکار یه آرزو یه خواب
یه شب رویایی نون و آب یه کاسه ی داغ
گلای پیاده رو انگاری یه باغ
فریبرز وثاقتی
:S
پرویز کدخدایی
سلام... خوب بود.. منتظر کارای بعدی تون هستم @};- بدرود
احمد هادی
سلام فقط حس کار خوب چیزه دیگه ای نداشت با احترام @};-
عمران عیسوند
حس ِ پاکی درونش جاریه/مطمئنم خوب می فهمید ریز به ریز ِ کلمه هارو @};-
ابوالفضل خداوردی پور
نگاه زیبایی داشت ترانه شما.مرسی+ @};-
محمد حسین سلطان زاده
حس قشنگی داشت ولی مشکل قافیه داشت موضوع جالب و جدیدی بود ولی این کافی نیست @};-
مصطفی وثاقتی
درود برتو محمد عزیز مشکل وزن و قافیه داره درسته اما بی خیال زیاد مهم نیست @};- :">
سید حامد سید کریمی
سلام دوست موفق باشی زیبا بود @};-
مصطفی وثاقتی
سلام حامد عزیز تشکر @};-
مهسا پهلوان
درود...جالب و جدید بود.مرسی.با احترام/پهلوان @};-
مصطفی وثاقتی
درود برشما خانم از انرژی مثبتتون ممنون @};-
مریم جلائی
دوس داشتم حس زیبایی رو که همراهش بود. لایک شد @};-
مصطفی وثاقتی
تشکر خانم جلائی ازهمراهیتون @};-
محمددوستدار
من ازدرک وزن ناتوانم..نفهمیدمش..شاید وزنی خاص داشته باشه ممنونم
مصطفی وثاقتی
ممنون محمد @};-
امید منتظری
کلا وزن نداشت و قافیه ها هم ایراد دارن اما حسش زیبا بود لایک
مصطفی وثاقتی
مرسی امید جان ازنظرت @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن