ترانه ی شما از وزن،حس و مضمون بسیار زیبایی برخوردار بود و از این بابت بهتون تبریک میگم فقط مواردی بود که لازم دیدم بهشون اشاره کنم: شبها که می خوابم تموم بالشم خیسه دارم به تنهاییم عادت می کنم بانو(این مصرع یک شروع فوق العاده س) چشمام هنوزم خائنند و با تو هم دستن(این جا روون خونده نمیشه) حتا به اشکامم حسادت می کنم بانو دارم به تنهاییم عادت می کنم بانو از این همه چایی و ته سیگار معلومه؟ باورنکن اینا (این ها) توهم های مردونه اس اما خیال کن که همه چیزام آرومه(این بیت هم بسیار عالیه) از وقتی که رفتی رو تخت تنها نخوابیدم جای تو خالیه هنوزم توی این خونه “این ماجرا باعث شده شبها نمی خوابم(این مصرع خوب پرداخت نشده یعنی می تونست بهتر از این بیان بشه،جای کار بیشتری داره) هر صبح تنهاییم داره خواب می مونه”