مَخلوقِ عاشق
….. دِلَم با عَقل , گَلاویزه …..
…. که از مَنطِق , بِپَرهیزه ….
… سَرَم پُر شور و بی پَروا … ؛
….. زَبونم نِیزه ای تیزه .…. !
… نَبَردی این چنین جاری ...
…. دَرونِ جسمِ بی جونم ….
.. که میدونم بِدونِ عشق … ؛
…. دَمی زِنده , نِمی مونم ….
… نِمیخام من نفس ها رو …
… بِزَن بِشکَن قفس ها رو …
….. گُناهِ بوسه ها با من ….. ؛
… تو یاری کُن هوس ها رو …
که من شیطان شُدَم امشب …
… تو آدَم باش , هَوایی شو …
….. حَوا باش و فَریبَنده ….. ؛
….. خَطا کارِ خُدایی شو ….. !
… نَتَرس انسان بُخور گندم …
……. دَرِ توبِه , هَنوز بازه …….
…. خُدا مَخلوقِ عاشق رو …. ؛
… توو آتیشِش , نِمیندازه … !