ذِهنِ نَمناک !

جایِ سُرخِ سیلیِ باد … ؛
رویِ گونه هایِ گلبَرگ …
خونِ زَخمِ تیزیِ خار … ؛
ناگهان نابودی و مَرگ … !

خَبَرِ مُردَنِ یک گُل …. ؛
تویِ گوشِ ذِهنِ نَمناک …
مثلِ دِق کَردَنِ بُلبُل …. ؛
آخَرِ قِصِه یِ غَمناک …. !

جَنگلی خُشکیدِه اینجا ….
این که تَقصیرِ تبر نیست …
… قاصِدَک غَریبه تَر شد … ؛
چون که مُشتاقِ سفر نیست !

…. دل نَزَد به قلبِ جاده …
…. با دو تا پایِ پیاده …..
…. نَرِسید به آخَرِ راه ….
باخت خود را خیلی ساده !

حالا هر روز غَرقِ خواهش
… دَریغ از دستِ نوازِش …
…. در غُبارِ تارِ تقویم …. ؛
چشم به راهِ فَصلِ بارِش … !

….. برایِ رِسیدَن ، اما ….. ؛
باید از ماندَن ، گُذَر کرد ….
وقتی که شب بُلَند است … ؛
… به سحر باید نَظَر کرد .. !!!

https://www.academytaraneh.com/115514کپی شد!
263
۸
۱
۱