(تو) یک غم مشترک است…

قطره اشکی چکید و پایین رفت

تا به آبراهِ گونه ها افتاد

من نفهمیدم از کدوم شب ، غم

به دل بی جون ما افتاد

 

تو که دستت شفای عاجل بود

توی چشمات نگاه قاتل بود…

از کجای قصه ،جای دست تو

از چشّای تو ، رد پا افتاد؟

 

دست من لای مو های تو بود

مثل مردی که نصفه شب تنها

توی جنگل مسیر و گم کرد و

زیر نعش درخت ها افتاد…

 

غم جانکاه ، غم بی پایان

-غم از دست دادن تو بود-

غم مشترکی که پیوسته

توی آغوش عاشقا افتاد

 

تن من در تلاطم تن تو

مثل قایق اسیر طوفان شد

او که ماهی رو می‌گرفت عمری

توی قلاب ماهیا افتاد

 

وَ تو رنجیدی و پس از غم تو

تویِ چشمی به هم زدن دنیا

واژگون شد وَ عاقبت دریا

روی پاروی قایقا افتاد

از این نویسنده بیشتر بخوانید: