هر روزِ من با دردِ دیروزم

یه بارِ سنگینِ روی دوشم

آرامش از دنیای من رفته

بعدِ تو تنها مشکی می پوشم

رفتی نگفتی بعدِ تو غمهات

شاید منو از پا دَرَم آورد

شب پرسه با طعمِ خیالِ تو

حتی منو تا مرگ هم می بُرد

هر ثانیه بی تو برای من

بویِ جنون میده نمیفهمی!!!

قرصای اعصابِ تویِ مُشتم

خوب اینو فهمیده نمیفهمی!!

تکرارِ روزای غم انگیزم

با مرگ پایانِ خوشی داره

نفرینِ من پُشتِ سرِ دنیاس

دنیا تو رو به من بدهکاره