چه نقاشیه زیبایی

عجب لبخندِ مرموزی

داری با تار موهاتم

یه تابلو فرش میدوزی

داری می خندی اما نه

تو اخمات درهمه واسم

چطور این قدر جذابی

هنوزم مبهمه واسم

کجا از کی بپرسم که

بفهمه رازِ لبخندو

تو غمگینی یا میخندی؟

شاید ترکیبی از هر دو

نگاهت دوره اما من

به تو نزدیکتر میشم

دارم میفهمم این رازو

ولی می مونه اون  پیشم

توو چشمات میشه پیدا کرد

جواب هر سوالی رو

ببین این قاب تکراری

چه تصویری شده با تو