قالم گذاشت رفت
اونی که اسمش دائما ورد لبم بود
اون که چشاش فانوس روشن توو شبم بود
اون که مث آبی رو آتیش تبم بود

انگار نفهمید
اینجا یکی هس که بدون اون می میره
هر وقت که یادش باشه باز بارون میگیره
دنیام اگه وارونه شه یادش نمیره

این درد دوری
بدجور سوزونده قلب تنهامو عزیزم
بعد تو هر شب پای عکسات اشک میریزم
افسرده و تنها شدم هر روز مریضم

این قلب عاشق
باید توو تنهایی باشه حقش همینه
باید که تنها باشی تو حقت همینه

ای قلب عاشق
این رابطه باعث شده دنیات شه نابود
باید فراموشش کنی یادت بره زود
این حس واسه تو عشق و واسه اون هوس بود