نشستم روبروی تو ، شاید باور کنی هستم

شاید باور کنی که من ، مثه تو از همه خستم

منو تو با همیم حتی ، اگه دنیا به کامت نیست

غماتو تکیه گاهم کن ، کسی جز من کنارت نیست

کسی جز من نمیفهمه ، پریشونیِ چشماتو

بگیر دستامو توُ دستات ، بده من نبض رویاتو

اگه دلگیری از این شهر ، بیا با من مدارا کن

مسیر آرزوهاتو ، کنار من تماشا کن

تو که باشی کنار من ، همه دنیا رو پس میدم

با این احساس دل بستن ، به رویامون نفس میدم