شیرین نبــودی…!
غبــــار تنهـــاییت دلـــواپست کـرد
بــزا یــادت بیـــاد من بـــاد بــــودم
تو هــرگز واسه من شیــرین نبودی
ولــی هـــر لحظتــو فرهــــاد بــودم
تو یــک مردیو از ریشــه سوزوندی
کـه با گـرمای عشــقت رشد میکـــرد
تـــا وقتــی که نبـــودی بچـــه بـــودم
که عشقت کرده بودم شکل یک مرد
تــووکنـــج بـــاورام جـــایی نــــداره
همیـــــن که فِک کنم بی رحـم بودی
چقـــد من مهــــرمو پــای تـو ریـختم
چقــــد از عاطفـــــه بی سهــــم بودی
روو بــوم قلـب من غصــه کشیــدی
بــرام راه نفــس دیـــــــوار میشـــه
چـــه زهــــر مــاریه دنیـــام وقتــی
سگ ولگــرد کــوچه هــــار مـیشه
صدای خنده هـات تووخـاطـــرِ من
مثه غمگیـن ترین آهنـــگ دنیـاس
همیشــه گفتـن این دنیـــا دروغـــه
میدونم اون دلت همــــرنگ دنیـاس
تمــــومِ قلبــــم ازحـس تو پُــر بود
همــون حسی که هی تـرانه گفتــه
ازم توو اوجِ غصـــه خنــده دیدی
تا مِهرم از چشـــات هرگز نیـوفته
دیگه قهــوه ی عشقـت رو نمیخوام
تو واســـه غیـرِ من دم کردی اینبار
همون عکسی که ازاون قاب کردی
بیـــوفته …بشکــنه از روی دیــوار
**************
احساس..۹۲
دو…۳…تون…دا….رم