می شه برای خوبی یات، یه عالمه ترانه گفت
می شه به خاطر صدات، حرف خدا رُ نشنفت
صدای تو یه معجزه س، سوره یِ تازه یِ دله
می شه با آیه آیه هاش، پا رُ گذاشت رو فاصله

دلخوشیِ قشنگیه، دل ببازم به خنده هات
فاصله رُ خط بزنم، تا برسم به گرد پات
وقتی صدات دوره ازم، لهجه تُ هی دوره کنم
فکری به حال و روزِ این، جهانِ آواره کنم
دلخوشیِ قشنگیه، گاهی بیای به خواب من
بگی تو هم دلتنگمی، شریکِ اضطراب من
سایه ی این بهانه رُ، کم نکن از دلخوشی یام
اگه بخوای به خاطرت، تا قله ی قافم میام
دلم میخواد به خاطرت، دنیا رُ زیر و رو کنم
این آخرین دلخوشیمه، بذار یه آرزو کنم
رو تن نرم قاصدک، تو دستای خسته ی باد
بهار که از راه برسه، این انتظار به سر میاد
به حرمت علاقه مون، تو لحظه های سوت و کور
تو می رسی از دورِ دور، تو می رسی از دورِ دور

۹۰/۱