ناکام
با سلام خدمت دوستان . این ترانه قبلا بارگذاری شده بود . یک بند بهش اضافه شده و دوباره منتشر شد. منتظر نگاه های قشنگتون هستم
دارم راهم و بی تو گم میکنم
دارم خسته میشم از این فاصله
اینه حال و روز یه دیوونه که
عقب مونده بدجور از قاقله
بذار سر بذارم روی شونه هات
بذار خستگی هام و کمتر کنم
ببین بوی غربت میدن لحظه هام
نذار بوسۀ مرگ و باور کنم
دیگه آینه هام رو می گیرن ازم
دیگه خنده از یادِ لبهام رفت
یه روز میزنن توی اعلامیه م
اونی که دوسِت داشت ناکام رفت
یه روز میگن این شاعر پاپتی
که یک عمر دردات و با جون خرید
توی آخرین مصرع یک غزل
نفسهایِ آخر رو بی تو کشید
عباس مقدم
درود بانو مرسده ی عزیز.عاشقانه ی زیبا..همه فهم و در عین حال تامل برانگیزی بود و از خوندنش لذت بردم.سبز بمانی دوست من
عليرضا عباسي
سلام خانم عباس زاده ی عزیز/ ترانه تون شروع خوبی داشت من اعتقادم براینه که شروع خوب یه اثرمیتونه برای جذب مخاطب خیلی موثرباشه /با اینکه کاررو بازنویسی کردید اما چون ترانه ی کوتاهیه یه چند مصرع ترجیع بند نیازداره .وبذار سر بذارم روی شونه هات/ وقتی میگید بذار ... انگار شخصی که ازش صحبت میکنید هنوز وجود خارجی داره و شمارو ترک نکرده/یه پیشنهاد / بیا سربذار....بیا خستگی.../دیگه آینه هام رو می گیرن ازم/ استفاده از سوم شخص مفرد و نداشتن توضیحی براش دوراز تصور بود / یه پیشنهاد دیگه /دیگه آینه هام رو گرفتی ازم/روزو روزگار خوش...
حامد تقی خواه
سلام روز و روزگارتون خوش ، از وزن کار که خب میشد تا حدودی بهتر کار بشه و خروج های متعددی داشت که بگذرم حس خوبی توی کار جاری بود ، یه اشاره خوب به اکسپرتوفوبیا توی کار دیدم که نمیدونم آگاهانه بوده یا نه ، اگر آگاهانه بوده که جا داره برای این اشاره ایستاده تشویقتون کنم ، موفق و پایدار باشید، دوست دارم بیشتر ازتون بخونم
پنجاه درجه
قصه ی باغ
بی خیالت شدم