سلام. بعد از مدتها دوری برگشتم. امیدوارم مقبول واقع بگرده. منتظر نقدهای سازندتون هستم.

من به موج موهای تو معتادم
به اینکه همیشه آروم میخندیدی
هنوز میترسم اسمتو فریاد بزنم
بگو چرا از من رمانتیک رنجیدی؟!!

تموم خاطرات مشترک رو با اشکام
حل میکنم توو قاشق و حرارت میدم
دارم دنیای سادمو سخت تر
به سکوتای سنگین تری عادت میدم

نیستی و هر شب توو انتظارت
کفپوش خونه رو طرح رز می کنم
اونقدر توهمتُ واقعی تر میخوام
که مطمئنم آخرش… اُوردز می کنم

حتی قاب عکست این روزا
به چشمای گودافتادم نمی خنده
حال و هوای خونه بدجور گرفته
دستای بغضت راه گلمو می بنده

هرچند قابل ترک بودم ولی برگرد
این مرد با خودش خیلی درگیره
بین جنون و درد نبودنت مونده
میخواد هواتو تزریق کنه، آرووم بگیره.
یا حق/.
محمدکیان احمدی-۲۷ بهمن ماه ۹۳